فضاسازی پیرامون ایجاد شکاف در روابط تهران-بغداد

به گزارش دیدار مدیا؛ همزمان با مذاکرات راهبردی میان امریکا و عراق، چند حمله جداگانه به فرودگاه بغداد ، منطقه سبز و همچنین به میدان نظامی بغداد و مجسمه سرباز گمنام اصابت کرد که باعث شد تا مصطفی کاظمی نخست وزیر در فرمانی ضمن تروریستی دانستن حملات بر برخورد قاطع با آن تاکید کند. این موضوع دستاویزی برای مخالفان ایران و مقاومت شده است تا آن را اقدامی در جهت کنترل نفوذ ایران معرفی کنند.

خبرگزاری روداوا در گزارشی خبری باعنوان "کاظمی: اجازه آشوب در کشور را نخواهم داد"، مدعی شده است:

• کاظمی در واکنش به حمله به منطقه سبز بغداد اعلام کرد که هرگز با طرفهایی که امنیت عراق را تهدید کنند کنار نخواهد امد. او اضاقه کرد اجازه نمیدهد نیروهای خارج از قانون کشور را به گروگان بگیرند. و بر عهد خود با مردم درباره حفظ تمامیت ارضی عراق خواهیم بود.

• از ماه مارس تاکنون منطقه سبز اماج حملات موشکی بوده است که به درگیری های پراکنده میان امریکا و گروههای مقاومت انجامیده است.

الشرق الاوسط در گزارشی تحلیلی با عنوان "کاظمی میان موشکباران داخلی و گلوله باران خارجی"، مدعی شده است:

• وزارت کشور عراق چند روز قبل از دستگیری تعدادی از افراد مسئول در پرتاب راکت به منطقه سبز خبر داد. این خبر که همچنان جزییات ان واضح نیست نشانه ای گویا از سخنان چند روز قبل کاظمی در مورد برخورد با افراد دخیل در موضوع پرتاب موشک است.

• این اظهارات کاظمی تا حدی تفاوت او را با عبادی و عبدالمهدی نخست وزیران پیشین عراق در زمینه برخورد با این اقدامات را نشان میدهد. اما بد شانسی کاظمی این است که پرتاب موشک به منطقه سبز همزمان با حملات ایران و ترکیه به کردستان عراق شده است که باعث شده افکار عمومی از کاظمی بخواهد به تهران و انکارا نسبت به این حملات اعتراض کند در حالیکه او کارتهای زیادی در این زمینه برای بازی ندارد.

• ایران و عراق سالانه 22 میلیارد دلار با عراق مراودات مالی دارند که این میزان کاملا به نفع این دو کشور است و عراق منفعت خاصی از آن نمیبرد و صرفا وارد کننده است.

• در همین زمینه حید ملا از نمایندگان مجلس میگوید که نخست وزیر باید سریعا با پرتاب کنندگان موشک برخوردی کند که باعث پشیمانی افراد مشابه انها بشود.

• در همین حال میتوان گفت که اظهارات کاظمی پیامی است برای کسانیکه قصد دارند به هیمنه دولت تعدی کنند. او در شیوه حکومتداری خود انحصار سلاح در دست دولت را سرلوحه قرار داده و این هشدار ها در همان راستا است.

• کاظمی متوجه است که این نوع وجود نیروهای نظامی موازی در بلند مدت نه تنها مذاکرات با امریکا که کلیت دولت او را به خطر خواهد انداخت.

الجریده نیز در همین زمینه و در گزارشی خبری باعنوان "پیامهای موشکی به فرودگاه بغداد و الوده کردن تفاهمات سیاسی"، نوشت:

• همزمان با تهدیدات حشد الشعبی برای بیرون راندن نیروهای امریکایی فرودگاه بغداد مورد حملات نیروهای ناشناس قرار گرفته است.

• ابومهدی کرعاوی یکی از سران حشد مذاکره بر سر وجود نیروهای امریکایی را دور زدن قانون دانسته است و گفته که این نوع مذاکره سندیت قانونی و ملی ندارد و حکومت باید بیرون راندن امریکایی ها را اجرایی کند.

• برخی گروههای حشد در ویدیوهایی خبری کاظمی را مزدور دانسته اند وتجارب سیاسی و حرفه ای او را زیر سوال برده اند.

گفتنی است که مصطفی کاظمی شخصیتی است که خود را عنصری موازنه بخش میان امریکا و ایران میداند نه جزیی از محور مقاومت و اولویت او نیز ثبات و توسعه اقتصادی است نه مبارزه با آمریکا. او فردی است که راهبردش تنش صفر با همسایگان و توسعه اقتصادی میباشد. طبیعاتا او ایده ال مقاومت نیست اما عنادی هم با محور مقاومت ندارد. در همین راستا در مذاکرات با امریکا روی جدول خروج امریکاییها حساس نیست و از طرفی نیز واسطه تمدید معافیتهای صادراتی ایران میشود و با بانک مرکزی ایران همکاری میکند. طبیعتا کاظمی نمیتواند در برابر موضوعی مثل زدن فرودگاه بغداد ان هم در میانه مذاکرات امنیتی با امریکا بی تفاوت باشد و این موضوع توقع معقولی از او نیست و از طرفی نیز نمیتوان حملات را مستقیم به نیروهای مقاومت منتسب کرد. هر چند که طبیعتا این حملات در راستای فشار بر کاظمی جهت بیرون کردن امریکاییها رخ میدهد و در همان خط محور مقاومت است.

در این میان ایران نیز موقعیت سختی در پیش دارد همان موقعیتی که کاظمی نیز با آن مواجه است. حمایت در مواضع رسمی و سکوت در برابر حملات ایذایی راهبرد ایران بوده است که کاظمی نیز این موضوع را میداند اما تا کی این راهبرد میانه میتواند پاسخگو باشد امری است که مرور زمان ان را مشخص میکند و تا حدودی نیز تابعی از وضعیت سیاسی ایران و امریکا است. طبیعتا کاظمی با استمرار این حملات مجبور به برخورد متقابل میشود که علی الاصول با خوش آمد نیروهای مقاومت روبرو نمیشود و از طرفی ایران نیز در صورت استمرار فشارهای امریکا نمیتواند دست بسته باقی بماند و پایبند مطلق مناسبات خود با کاظمی باشد. در واقع بسیاری از پارامترهای تصمیم ساز در این میان در خارج از منطقه خاورمیانه رقم خواهد خورد و نمیتوان توقع داشت که طرفین بدون ملاحظه این موارد به طراحی یک راهبرد دائم دست بزنند.

در مورد حملات هوایی مستمر ترکیه و ایران به خاک عراق ذکر این نکته ضروری است که جنس این مداخلات کاملا متفاوت است. ترکیه کاملا ولو به طور مقطعی با حزب دموکرات بارزانی هم پیمان است و این حزب مسئول اتفاقاتی است که در قلمروی اقلیم و بر علیه ترکها رخ میدهد و این نوع حملات ترکها نیز حاصل قطعی تبانی این دو طرف است. در حالیکه ایران هیچ نیرویی در داخل اقلیم ندارد و مجبور است برای دفاع از خود دست به حملات تدافعی بزند ضمن انکه بارها بر حضور مرزبانان فدرال در مرزها تاکید کرده است. ترکیه علاوه بر برقراری مناسبات با اقلیم کردستان با گروههای ترکمانی عراق و سنی ها نیز ملاحظات گسترده ای دارد و در صدد برقراری هیمنه بر این کشور است و موضوع عناصر پ ک ک تنها بهانه ای برای دخالت است و اگر اراده ای برای حل این موضوع داشته باشد میتواند با فشار بر اقلیم کردستان جهت ورود مرزبانان فدرال آن را بر طرف کند.