توصیه ایران اینتر نشنال به پمپئو: بازگشت به برجام به کاهش تحریم ها میانجامد!

اظهارات اخیر وزیر خارجه آمریکا مبنی بر بازگشت به برجام، با هدف جلوگیری از لغو تحريم‌هاي تسليحاتي ايراني، با واکنش‌های متفاوتی از سوی تحلیل‌گران و رسانه‌های داخلی و خارجی مواجه شده است.
کد خبر: ۵۶۲۱
تاریخ انتشار: ۱۰ ارديبهشت ۱۳۹۹ - ۰۹:۲۷

به گزارش دیدار مدیا؛ طرح مسئله احتمال بازگشت آمریکا به برجام از سوی مایک پمپئو این روزها به مهمترین خبر رسانه های فارسی زبان مستقر در لندن و واشنگتن تبدیل شده است. رسانه های یاد شده با بررسی جوانب این طرح به حمایت یا انتقاد تلویحی از آن پرداخته اند. در این میان رسانه ی ضد ملی ایران اینترنشنال با مخالف ضمنی با این طرح، مدعی شده است که بازگشت آمریکا به هر نحو و شکلی به برجام، موجب آغاز دور جدیدی از مذاکرات و در نهایت کاهش تحریم‌ها می شود.

 

ایران اینترنشنال در گزارشی با عنوان « ملاحظاتی در طرح مشکوک ترامپ برای سازش با جمهوری اسلامی» نوشته است: «سیاست «فشار حداکثری» دولت ترامپ علیه جمهوری اسلامی که با هدف تغییر رفتار حکومت مذهبی تهران، رعایت حقوق بشر در داخل و خودداری از مداخله در کشورهای همسایه تدوین و از زمان خروج آمریکا از توافق اتمی برجام دنبال شده است، بنا بر نوشته اخیر دیوید سینگر در روزنامه نیویورک‌تایمز که یکشنبه ۲۶ آوریل منتشر شد، اینک در شرف تحولی مشکوک و مبهم است. ظاهرا به بهانه پیشگیری از لغو تحریم‌های تسلیحاتی علیه ایران، که در صورت تایید شورای امنیت و گذشتن از هفت‌خوان رستم، در ماه اکتبر سال جاری زمان لغو مرحله نخست آن می‌رسد، آمریکا در فکر بازگشت نمادین به برجام به‌منظور استفاده از حق اعضا در فعال کردن مکانیسم حل اختلاف (مکانیسم ماشه) است.»

 

این رسانه ی ساختار شکن در ادامه می نویسد: «در حاشیه چنین تصمیمی، که هنوز رسمی نشده، پرسش‌ها و ابهام‌های بسیاری نهفته که مهم‌ترین آن نقش کنونی سه عضو اروپایی برجام (بریتانیا، فرانسه و آلمان) است که روز ۱۴ ژانویه سال جاری، در بیانیه‌ای مشترک، از فعال شدن «مکانیسم حل اختلاف » خبر دادند. در ۲۶ فوریه نیز نخستین جلسه اعضای ناظر در وین برگزار شد، که به نوبه خود از رفع نشدن اختلاف با ایران حکایت داشت و به‌تنهایی، بدون اقدام آمریکا، می‌تواند راه جمهوری اسلامی را به شورای امنیت ختم کند. نکته دیگر، ماهیت قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل است که مکمل برجام تلقی می‌شود و به آن وجاهت حقوقی می‌دهد.  قطعنامه یاد‌شده با استفاده از نظر‌های مشورتی کارشناسان حقوقی سازمان ملل، همسو با بسیاری از قطعنامه‌های بعد از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی و مطابق با روح تازه حاکم بر فضای مناسبات بین‌الملل تنظیم شده و عمر آن محدود و قابل تغییر و تعدیل است و شاید تیم به‌نسبت تازه‌کار سیاست خارجی آمریکا با موضوع کاملا آشنا نیست.»

 

در ادامه تحلیل یاد شده آمده است: «بر اساس پیش‌بینی «مکانیسم ماشه»، در صورت ختم شدن راه پرونده ایران به شورای امنیت، لغو تحریم‌های نظامی شورای امنیت علیه ایران، که موضوع نگرانی آمریکا و بهانه‌ای برای بازگشت نمادینش به توافق اتمی است، امکان‌پذیر نیست و برخلاف نظر مطرح‌شده در نوشته دیوید سینگر، به رای اعضای شورا نیز گذاشته نمی‌شود که مخالفت روسیه و چین و استفاده از «حق وتو» در توقف آن کارگر بیفتد. نگرانی دیگر آمریکا این است که بعد از لغو تحریم‌های نظامی، سلاح‌های خریداری‌شده ایران از صحنه جنگ‌های نیابتی سردرآورد.  بازگشت آمریکا به توافق اتمی با هر پوشش و به هر بهانه، دریچه‌ای را برای به حرکت در آمدن سیل استدلال‌های حقوقی می‌گشاید که سیاست خارجی لیبرال اتحادیه اروپا در صف مقدم سینه‌زنان آن ایستاده است. این حرکت احتمالی دولت ترامپ به‌‌منزله قبول شرطی است که روحانی برای بازگشت وضعیت اتمی ایران به خانه پیش از خروج آمریکا از مفاد توافق قرار داد و به‌نوبه خود می‌تواند حتی مانع ارسال پرونده اتمی ایران به شورای امنیت شود، چه رسد به تسهیل ارسال آن.»

 

در ادامه یادداشت فوق الذکر می خوانیم: « واقعیت این است که جمهوری اسلامی در نتیجه تحریم‌های آمریکا و اجرای سیاست اعمال فشار‌های حداکثری، به‌شدت در مضیقه مالی قرار دارد و با وضعیتی بسیار دشوارتر از سال ۲۰۱۴ که به مذاکرات سیاسی پنهانی با آمریکا و متعاقب آن، توافق اتمی با اوباما رضایت داد، خواستار یافتن راهی برای خروج از بحران است. در صورت بازگشت ترامپ به توافق اتمی به هر بهانه، جمهوری اسلامی ضمن حفظ آبرو، راه مذاکره مستقیم با آمریکا را هموار می‌بیند و دولت ترامپ نیز، که همیشه خود را طالب تعامل و پشتیبان دیپلماسی معرفی کرده است، می‌تواند پیش از ماه نوامبر، معامله جدید (New Deal) با ایران را به‌عنوان نماد پیروزی به رای‌دهندگان آمریکایی بفروشد، رویداد محتملی که طعم تلخ آن را مردم ایران با خودداری بوش پدر از پشتیبانی مردم شورشی عراق علیه صدام مقایسه خواهند کرد.»

 

رسانه‌های اپوزیسیون در واکنش به ادعای اخیر وزیر امورخارجه آمریکا  تاکنون دو رویکرد کلی را از خود نشان داده اند. برخی مدعی هستند همزمان با افزایش فشارهای اقتصادی ایران و موفقیت آمیز بودن سیاست حداکثری آمریکا علیه ایران، جمهوری اسلامی برای خروج از فشارهای اقتصادی آمریکا راه مذاکره را که ترامپ برای پیروزی در انتخابات پیش رو به آن نیاز دارد را فراهم کرده است و بازگشت آمریکا به برجام می تواند زمینه ساز آغاز دور جدیدی از مذاکرات طرفین باشد.

 

اما در طرف مقابل برخی دیگر از رسانه‌ها و فعالان سیاسی ضدانقلاب عنوان می‌کنند هدف مقامات آمریکا خارج کردن اروپا از حالت انفعال و سکون به موضع تهاجمی‌تر علیه ایران است. این رسانه ها مدعی هستند با توجه به نگرانی مشترک امریکا و اروپا از برنامه هسته ای ایران، امکان هم‌پوشانی تلاش‌های آنها در جهت تحت فشار قرار دادن ایران برای پذیرش توافقی جامع که در آن مسائلی همچون محدودیت فعالیت‌های موشکی ایران و موضوع محور مقاومت نیز گنجانده شود، وجود دارد.

اخبار مرتبط
ارسال نظرات
پرونده ویژه
عناوین برگزیده
آخرین اخبار