به گزارش دیدار مدیا؛ مجلس یازدهم هنوز آغار بکار نکرده با سیل تحلیل های انتقادی و عموما از سوی رسانه های نزدیک به اصلاح طلبان روبرو شده است. در گزارش روزنامه ابتکار آمده است: « با توجه به اینکه یاران احمدینژاد نیز یکی از مدعیان کسب صندلی ریاست هستند، آیا بر این اساس میشود گفت که در مجلس یازدهم شاهد تشکیل چند فراکسیون اصولگرایی در مجلس باشیم؟ فراکسیونهایی برگرفته از طیفهای مختلف اصولگرایی راهیافته به مجلس از جمله فراکسیون نواصولگراییها، پایداریچیها، اصولگرایان سنتی و احمدینژادیها.
در ادامه این گزارش آمده است: «با در نظر گرفتن رقیب بودن، هر کدام از این طیفها چقدر میتوانند در آینده تعامل و یا تضاد داشته باشند آیا اصلا امکان تعامل این رقبای درونی با هم وجود دارد؟ مجلس آینده چالشیتر از آن چیزی خواهد بود که تا به حال با توجه به دعواهای درونیشان به نظر میرسید. در واقع طیفهای مختلف اصولگرایان که مجلس یازدهم را به طور کامل در دست گرفتهاند به هیچ وجه یکدست نیستند. برای مثال، برخی از یاران رئیس دولت نهم و دهم در جبهه پایداریها قرار دارند و یا در میان نواصولگرایان ما چهرههایی از اصولگرایان سنتی را میبینیم. بنابراین این تقسیمبندی چهار طیف نواصولگرایان، پایدرایها، اصولگرایان سنتی و در نهایت احمدی نژادی ها هر کدام در درون خود افرادی از طیفهای دیگر را دارند. با این حال تاکنون هیچکدام از آنان راضی به کنارهگیری و ائتلاف نشدهاند و میخواهند از این شرایطی که در اختیار این جریان قرار گرفته نهایت استفاده را برده و بیشترین غنائم را صاحب شوند. چرا که اگر قرار بود لابیها برای همگرایی و وحدت پاسخ دهد پیش از انتخابات این رویکرد جواب میداد.»
ابتکار در ادامه می افزاید: «با این حال نباید فراموش کرد که اصولگرایان و فراکسیونهای احتمالی دارای نقاط اشتراکی هم هستند و قطعا در برخی مسائل اجماع خواهند کرد. اصلیترین و نمایانترین نقطه اشتراک آنها مخالفت با دولت روحانی است، حالا برخی طیفها شدیدتر و برخی ملایمتر برخورد خواهند کرد. هر چند برخی کارشناسان و فعالان سیاسی معتقدند با توجه به شرایط کنونی کشور، احتمالا این برخوردها کمتر شود و شاهد نزاعی بین دولت و مجلس یازدهم نخواهیم بود. اما در روشها و شیوهها اختلاف خواهند داشت.»
در پایان این گزارش می خوانیم: « احمدی نژادی ها که چراغ خاموش توانستند به مجلس یازدهم راه یابند، حالا جسورتر برنامههای خود را پیش میبرند. طیفی که مورد طرد بسیاری از اصولگرایان قرار گرفته بودند حالا مدعی تشکیل فراکسیون هستند. قطعا آنها به تنهایی شاید در اینجا نتوانند برنامههای خود را پیش ببرند، پس باید دید با کدام طیف نقاط اشتراک بیشتری دارند. در اینجا دو تحلیل و گمانهزنی وجود دارد یکی ائتلاف آنها با نواصولگرایان، از این جهت که با نگاهی به مواضع هر دو نسبت به اصولگرایان سنتی که خود را از آنها جدا میدانند. نکته دیگر مدعی جریان سوم بودن است، نواصولگرایی که خیلی تمایل ندارد خود را اصولگرا معرفی کند و جریان «جوانان مومن انقلابی» را راهندازی کرد، با احمدی نژادی هایی که خود را جریان جدید تلقی میکنند، یکی دیگر از نقاط اشتراک این دو محسوب میشود. پس به نظر میرسد در مجلس یازدهم این دو طیف در کنار هم مقابل پایداریها قرار بگیرند و در آن سو اصولگرایان سنتی و موتلفه نقش میانجی و پدر یازدهمیها را بر عهده بگیرند. درواقع جدال بیشتر بین این دو جبهه خواهد بود و فراکسیونها بر همین مبنا تقسیم میشود؛ چراکه نقاط اشتراک قالیباف با احمدی نژادی ها بیشتر از پایداریهاست.تحلیل دوم اما درست عکس این است، یعنی احمدی نژادی ها با با توجه به اینکه برخی از آنها در طیف پایداریها قرار گرفتهاند را به این جناح نزدیکتر میبینند و میگویند قالیبافیها و اصولگرایان سنتی در یک سو قرار دارند و پایداریها و احمدینژادیها در مقابل آنها خواهند بود.»
رسانههای اصلاحطلب در ادامه بزرگنمایی اختلافات درون جناحی اصولگرایان مجلس یازدهم، آنها را به چهار طیف نواصولگرایان، پایدرایها، اصولگرایان سنتی و احمدی نژادی ها تقسیم و تاکید میکنند که این طیفهای سیاسی به دلیل رویکردهای مختلف سیاسی و سهمخواهی فردی نمیتوانند در مجلس یازدهم به ائتلاف برسند. اصلاح طلبان نقطه مشترک همه طیفهای اصولگرایی را در «نقد دولت روحانی» عنوان می کنند و معتقدند اصولگرایان در محور تخریب دولت روحانی در سال پایانی با هم متفقالقول هستند. این اظهارات درحالی است که برخی از کارشناسان با اشاره به شیوع ویروس کرونا و درگیر شدن دولت در مدیریت و مهار آن، هرگونه نقد و یا به چالش کشیدن دولت در شرایط فعلی توسط اصولگرایان را عامل ریزش پایگاه اجتماعی اصولگرایان میدانند.