به گزارش دیدار مدیا؛ در همین زمینه غلامعلی جعفرزاده ایمن آبادی در گفتگو با ایلنا عنوان کرد: «ما در پساکرونا نرخ بالای بیکاری داریم که در دنیا چیزی حدود ۱۰۰ میلیون بیکار وجود خواهد داشت، پیش‌بینی می‌شود حدود ۱ میلیون نفر آنها در ایران باشند، ما در حال حاضر بین ۳ تا ۵ میلیون بیکار داریم، در نظر بگیرید اگر یک میلیون بیکار، آن هم از جمعیت فعال کشور به آن اضافه شود، چه شرایطی به وجود می‌آید. در حال حاضر استان تهران و اصفهان به ترتیب نرخ بیکاری که در حال به وجود آمدن است را به ترتیب ۳۴ و ۴۰ هزار نفر اعلام کرده‌اند، بنابراین ما باید انصاف را رعایت کنیم و حرفی نزنیم که فقط خوشایند مردم و برخی گروه‌ها باشد، ما عقلای کشور هستیم و باید کشور را اداره کنیم. نرخ بالای بیکاری، تعدیل بنگاه‌های کوچک و بزرگ، گران شدن کالاها، رشد وحشتناک تورم در پی خواهد آمد و پسا کرونای وحشتناکی خواهیم داشت؛ تب اقتصاد بیمار ما بالا خواهد رفت و با یک تب شدید اقتصادی روبرو خواهیم شد و متاسفانه چشمم از این وزارت اقتصاد هم آب نمی‌خورد»
اصغر فرهادی، فعال سیاسی اصلاح طلب نیز در گفتگو با شرق گفته است: « پیش‌بینی رخدادهای پیش‌ِرو سخت و پیچیده است، توفان خواهد گذشت، بیشتر ما زنده خواهیم ماند اما در دنیایی متفاوت. سنت‌گراهای محافظه‌کار سعی دارند با نگاهی توطئه‌اندیش و افسانه‌‌پرداز، آب رفته را به جوی برگردانند. آنها می‌خواهند به یک سیستم کنترلی و گزینشی، حقانیت ببخشند. برنامه اصلاح‌طلبان اما برای انتخابات 1400 اساسا نمی‌تواند بی‌ارتباط با افسون‌زدایی از سیاست و ائتلاف با بخش‌هایی از جامعه باشد که به عقلانی‌کردن سیاست و توزیع و تداول قدرت پایبندند. اگر ارزش‌ها و جایگاه برخی از نیروهای سابق سیاسی رو به افول و زوال گذاشته ولی نیروهای سیاسی جدیدی ظهور می‌کند و با گسترش جابه‌جایی در نیروهای سیاسی جامعه، توازن قدرت تغییر خواهد کرد، در نتیجه آرایش و صف‌بندی‌های جدید، شکل خواهند گرفت. تجربیات و درس‌آموزی از بحران کرونا اولویت‌های جدیدی را به جامعه دیکته خواهد کرد. آنگاه بر پایه تجربه‌های تاریخی می‌توان مجددا اصلاح‌پذیری یا اصلاح‌ناپذیری را ارزیابی کرد. سطح مطالبات عمومی به‌زودی کیفیت متفاوت و جدید می‌یابد. اکتفاکردن به اصلاحات موردی و سطحی کنار گذاشته می‌شود.
فرهادی ادامه داد: اصلاح‌طلبان ناچارند خواسته‌ها و مطالبات جدید را شناسایی و نمایندگی کنند. اصلاحات باید جهت‌گیری، درجه و کیفیت متفاوتی پیدا کند. اصلاحاتِ از پایین یا اصلاحاتِ مردم‌بنیاد و فراگیر و بنیادی باید جای اصلاحات از بالا، آمرانه و نمایشی را بگیرد. فشار حداکثری محافظه‌کاران بر فضای سیاسی به‌خصوص بالابردن هزینه سیاسی بعد از حوادث آبان‌ماه سال گذشته باعث شده است احزاب سیاسی اصلاح‌طلب بی‌هیچ صدایی در واکنش به حوادث اخیر در لاک خود فرو بروند. واضح است تداوم ناکارآمدی و تداوم چرخه حذف و طرد و بلندشدن دیوار بی‌اعتمادی در گام نخست موجودیتی به‌نام ایران را هدف قرار خواهد داد و انتقام‌جویی جایگزین هم‌دلی و همبستگی ملی خواهد شد که نهایتا به امتناع و انسداد توسعه در کشور می‌انجامد».
امروز نیز اصلاح‌طلبان با تصویرسازی از شرایط پساکرونایی کشور، تلاش کردند ضمن سیاه‌نمایی از شرایط اقتصادی، مطالبه تغییرات اجتماعی و سیاسی را تکرار کنند. به نظر می رسد اصلاح‌طلبان با اجتناب ناپذیر دانستن تغییرات بنیادی در ساختار حکمرانی، سعی در تعمیم شرایط پسا کرونایی کشور به بحران امنیتی را دنبال می کنند. در همین راستا با طرح «گرسنگان عاصی» برای مردم ایران در شرایط بعد از بحران کرونا، مشکلات اقتصادی و تغییر در اعتقادات دینی و حوزه اندیشه را مکمل هرگونه اعتراض اجتماعی قلمداد می کنند.
